Dla wielu z nas opróżnianie pęcherza jest całkowicie normalnym i bezproblemowym procesem. Okazuje się jednak, że nie każdy może cieszyć się tym przywilejem. Wówczas oddawanie moczu staje się procedurą medyczną, która odbywa się przy pomocy specjalnego cewnika. Przewlekłe trudności w opróżnianiu pęcherza mogą być spowodowane wieloma wadami anatomicznymi, ale także mogą być konsekwencją przebiegu różnorodnych chorób. Cewnik ma pomóc w odprowadzaniu moczu, jednak czy można założyć go samodzielnie?
Czym jest samocewnikowanie?
Okazuje się, że pacjenci, którzy wymagają pomocy w związku z trudnościami z oddawaniem moczu, mogą skorzystać z procedury, którą jest samocewnikowanie. Jest to nic innego jak samodzielne wprowadzenie przez pacjenta cewnika do pęcherza moczowego, w momencie kiedy zachodzi konieczność jego opróżnienia. Niemniej jednak warto wiedzieć, że w tym wypadku drenaż pęcherza prowadzony jest w sposób przerywany. W praktyce oznacza to, że tuż po odprowadzeniu moczu z pęcherza, cewnik jest usuwany. Samocewnikowanie jest procedurą, która na ogół przeprowadzana jest pięć razy dziennie, jednak częstotliwość można dopasować do indywidualnych potrzeb pacjenta. Mogą oni również korzystać z trzech, obecnie dostępnych na rynku typów cewników, które można założyć samodzielnie. Zalicza się do nich:
- cewnik niepowlekany- przed prowadzeniem go do cewki niezbędna jest pomoc sterylnego żelu, który musi zostać zaaplikowany wprost do cewki moczowej.
- jednorazowy cewnik z dodatkową substancją hydrofilową– to z kolei rodzaj cewnika, który wymaga zanurzenia w wodzie na około 30 sekund.
- jednorazowy cewnik hydrofilowy– jest to cewnik przeznaczony do natychmiastowego użycia.
Nie da się ukryć, że cewnikowanie jest jedną z bardziej intymnych czynności, a pacjenci z reguły doceniają cewniki hydrofilowe, które można założyć w kilka sekund w toalecie. Co więcej ich założenie nie powoduje większego dyskomfortu czy też bólu. Nie wymagają one także specjalnego przygotowania, a to z kolei przyczynia się do znacznego zmniejszenia ryzyka urazu cewki moczowej.
Jak wykonać samocewnikowanie?
Procedura samocewnikowania nie jest skomplikowana. Zwykle wykonuje się następujące czynności:
- pacjent musi wybrać miejsce, w którym czuje się komfortowo, a także takie, które spełnia standardy higieniczne
- kolejno pacjent musi dokładnie umyć i zdezynfekować ręce, a także przygotować cewnik do założenia
- niezbędne jest także dokładne umycie okolicy cewki moczowej i w zależności od rodzaju cewnika, zaaplikowanie specjalnego żelu.
- następnie otwiera się opakowanie cewnika i delikatnie wprowadza się go do ujścia cewki moczowej i pęcherza moczowego
Warto pamiętać o tym, że cewniki jednorazowe w zamkniętym opakowaniu należy przechowywać w suchym miejscu o temperaturze pokojowej. Zbyt niskie temperatury mogą cewniki nawet zniszczyć. Co więcej przy samocewnikowaniu niezbędne jest zachowanie maksymalnej sterylności, by nie doprowadzić do infekcji dróg moczowych, które będą jeszcze bardziej problematyczne.
