Cewnikowanie najczęściej konieczne jest podczas leczenia oraz diagnozowania różnych chorób. Jednak samo zakładanie cewnika nierzadko kojarzy się pacjentom z bólem. Okazuje się natomiast, że współcześnie podczas cewnikowania wykorzystywane są środki znieczulające. Jak zatem wygląda proces kto może zakładać cewnik pacjentowi?
Wskazania medyczne do cewnikowania pacjenta
Najczęściej cewnikowanie wykonuje się w sytuacji kiedy dochodzi do
- Zastoju moczu wobec łagodnego przerostu prostaty
- uszkodzenia cewki moczowej
- operacji układu moczowo-płciowego lub układu pokarmowego
- pacjent jest w śpiączce farmakologicznej
- a także podczas porodu.
Najczęściej cewnikowanie wykonuje się na jak najkrótszy, określony czas. Wynika to z ryzyka zakażeń całego układu moczowego.
Przebieg cewnikowania pacjenta
Najczęściej cewnikowanie wykonuje się przez wprowadzenie drenu przez cewkę moczową aż do pęcherza. Jeżeli zabieg wykonany jest poprawnie nie powinien on sprawiać pacjentowi bólu. Natomiast obecnie cewniki najczęściej zakłada się ze znieczuleniem. Oznacza to, że cewnik pokrywa się żelem znieczulającym, który ponadto ułatwia jego wprowadzenie. Żele wykazują również działanie bakteriobójcze, przeciwdziałając infekcjom. Przeprowadzenie cewnikowania może zostać wykonane przez lekarza rodzinnego. Lekarz rodzinny jest w pełni uprawniony do wymiany cewnika u pacjenta. Natomiast w przypadku trudności wynikających z nieprawidłowości urologicznych może on skierować pacjenta do specjalistycznej poradni urologicznej. Zaś w przypadku osób leżących lekarz rodzinny jest zobowiązany do udzielania świadczeń w miejscu zamieszkania pacjenta.
Cewnikowanie a pobyt w domu
Najczęściej pacjenci po cewnikowaniu pozostają w szpitalu. Jednak nierzadko dochodzi do sytuacji, kiedy ze względu na długi okres gojenia się ran pooperacyjnych pacjent zostaje wypisany wraz z cewnikiem. Na szczęście prawidłowo założony cewnik nie powinien przeszkadzać podczas codziennego funkcjonowania. Oznacza to, że można zachowywać się normalnie, nie rezygnując z aktywności fizycznej, spacerów przychodzenia do pracy. Jednak cewnikowanie wymusza większą ilość odpoczynku oraz przestrzegania zasad. Kluczowe jest dbanie o higienę. Tym samym należy bardzo dokładnie myć ręce przed wymianą lub opróżnieniem woreczka. Niezbędne jest również dbanie o higienę miejsc intymnych, aby nie doszło do rozwoju infekcji bakteryjnej. Osoby po cewnikowaniu muszą również zwracać uwagę na ilość przyjmowanych płynów, gdyż ich ilość powinna być jak największa. Doskonale sprawdzają się również napoje z witaminą C, które odkażają mocz. Zakładanie i zdejmowanie cewnika jest także w kompetencji pielęgniarki. Tym samym może ona pomóc pacjentowi w tym zakresie, wykonując zabieg w jego domu lub w szpitalu. Nierzadko cewnik zakładany jest także podczas różnego rodzaju zabiegów operacyjnych, zarówno w przypadku kobiet, mężczyzn, ale również dzieci i osób starszych.
